Sot në mediat shqiptare u dha lajmi se qytetarët
shqiptarë do të kenë akses në një faqe zyrtare ku ata/ato do te mund te
denoncojne afera korruptive. Faqja eshte e thjeshte dhe praktike por e
pambaruar; personit i jepet mundesia te jete “Anonim” ose “Jo” dhe jape
informacionin mbi aferen korruptive. Por edhe pse dikush mund te zgjedhë
“Anonim” përsëri i kërkohet (a) adresa dhe (b) emaili. Ndersa emailin dikush
mund ta fshehë për të mbrojtur identitetin, adresën askush nuk mundet ta
fshehe. Përkufizimi i adresës është bërë për të identifikuar. D.m.th., edhe pse
denoncuesit i jepen dy (2) zgjedhje per qëndrimin anonim: (a) PO ose (b) JO kërkesa
për adresë e transformon zgjedhjen e lirë të qytetarit në “Jo Anonim” – një
sintezë brilante dialektike.
- Thashë më lartë që faqja është e pambaruar sepse do të ishte (për mua) e plotë nësë ato gjëra që denoncohen shfaqen po aty. D.m.th., nëse dikush X denoncon një aferë korruptive atëherë një person i dytë, tretë etj. mund të ketë mundësinë të japë fakte të tjera për rastin në fjalë
a.
Imagjinoni
dikë që i del emri aty, si fletërrufe ne kohën e komunizmit, dhe aferat
korruptive që ka qënë i përfshirë – një ndëshkim i rëndë paraprak!
b.
Kjo
pjesë shtesë do i paraprinte edhe një problemi që nuk e di nësë dizenjuesit e
kanë menduar. Si do t’i ndjekin këto çështje një nga një? Sa të besueshme do
jenë denoncimet? Çfarë fuqie buxhetore ka ky departament për të ndjekur çështjet,
etj.
- Për korrupsionin nuk është përgjegjës vetëm ai/ajo që merr paratë por edhe ai/ajo që jep. Të dënosh vetëm personat që marrin rrushfet është ta lësh punën përgjysëm (dhe një punë e lënë përgjysëm është dhe mbetet e pambaruar).
No comments:
Post a Comment